Standardy ochrony małoletnich

  
Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez Szkołę Językową EDUKARIO ADAM ŻABKA jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy pracownik Szkoły traktuje dziecko z szacunkiem oraz stale uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownicy, realizując te cele, działają w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych Szkoły oraz swoich kompetencji.
  
Szkoła/ organizator zajęć  - przedsiębiorca zarejestrowany w CEIDG  jako EDUKARIO ADAM ŻABKA, prowadzący zajęcia językowe we Wrześni, ul. Piastów 16.
 
Pracownik – każda osoba zatrudniona w szkole na podstawie stosunku pracy albo umowy cywilnoprawnej odpłatnej bądź nieodpłatnej, a także wykonująca działalność na rzecz szkoły.
 
Dziecko - osoba, do ukończenia 18. roku życia.
 
Opiekun dziecka- przedstawiciel ustawowy dziecka: rodzic albo opiekun; rodzic zastępczy; opiekun tymczasowy.
 
Zgoda rodzica dziecka - oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
 
Krzywdzenie dziecka - Krzywdzenie dziecka to każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie, a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju.
 
Wyróżnia się następujące, podstawowe formy krzywdzenia:
1.   Przemoc fizyczna wobec dziecka. Jest to jednorazowe bądź powtarzające się działanie bądź zaniechanie, wskutek którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa.
2.   Przemoc psychiczna wobec dziecka. Jest to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania. Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.in.:

• niedostępność emocjonalną;
• zaniedbywanie emocjonalne;
• relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu;
• nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem;
• niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka;
• niedostrzeganie lub nieuznawanie granic psychicznych między dzieckiem a osobą odpowiedzialną;
• nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja;
• sytuacje w których dziecko jest świadkiem przemocy;

3.   Przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka). Jest to angażowanie dziecka poprzez dorosłego lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, molestowanie werbalne - np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming - strategie nieseksualnego uwodzenia dziecka z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie dziecka, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy, stosunek seksualny). Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem. W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko) a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja władzy, opieki czy zależności. Do innej formy wykorzystywania seksualnego dzieci zalicza się wyzyskiwanie seksualne. Jest to jakiekolwiek: faktyczne lub usiłowanie nadużycie podatności dziecka na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania - w celu seksualnym. Wyzysk seksualny obejmuje (chociaż nie jest to konieczne) czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z wykorzystania seksualnego. Szczególne zagrożenie wyzyskiem seksualnym ma miejsce podczas kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiem seksualnym dotyczy zarówno samych dzieci, jak i opiekunów tych dzieci, mogących paść ofiarą wyzysku.

4.   Zaniedbywanie dziecka. Jest to długotrwałe lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.

5.   Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullying). Przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np. za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje:

• przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie),
• przemoc relacyjną (. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż),
• przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie),
• przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów)
• cyberprzemoc/przemoc elektroniczną (np. złośliwe wiadomości w komunikatorach, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę),
• wykorzystanie seksualne - dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika,
• przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np. przemoc w relacjach romantycznych między rówieśnikami).

 
Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci - właściciel szkoły Adam Żabka, sprawujący nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dziecka oraz ich aktualność. W przypadku nieobecności inna osoba wskazana do zastępstwa na tym stanowisku.
 
Koordynator bezpieczeństwa w Internecie - właściciel szkoły Adam Żabka, sprawujący nadzór nad korzystaniem z Internetu przez dzieci w trakcie przebywania w szkole oraz nad bezpieczeństwem dzieci w Internecie. W przypadku nieobecności inna osoba wskazana do zastępstwa na tym stanowisku.
 
Osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka – właściciel szkoły Adam Żabka odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka i podejmowanie interwencji przed właściwymi organami lub instytucjami. W przypadku nieobecności inna osoba wskazana do zastępstwa na tym stanowisku.
 
Osoba odpowiedzialna za udzielanie wsparcia dziecku - właściciel szkoły Adam Żabka odpowiedzialny za opracowanie planu wsparcia dziecka i jego monitorowanie. W przypadku nieobecności inna osoba wskazana do zastępstwa na tym stanowisku.
 
Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię i nazwisko, wizerunek.
 
Ważne organy: Rzecznik Praw Obywatelskich , Rzecznik Praw Dziecka
  1.   Organizator zajęć oraz pracownicy posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2.   Organizator zajęć oraz pracownicy w przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka przekazują tę informację pracownikowi odpowiedzialnemu za ochronę dziecka, który podejmuje rozmowę z opiekunem. W trakcie rozmowy z opiekunem przekazuje informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywuje do przyjęcia wsparcia.
3.   Pracownik odpowiedzialny za ochronę dziecka oraz pracownik mający bieżący kontakt z dzieckiem, monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.Do obowiązków osoby odpowiedzialnej za wdrażanie standardów ochrony dzieci należy:

1. opracowanie zasad bezpiecznych relacji dziecko - dziecko, które zostają przyjęte przez wszystkich uczestników zajęć;
2. dbałość o udostępnienie standardów ochrony dzieci na stronie internetowej szkoły;
3. przygotowanie pracowników do stosowania standardów i ochrony dzieci, przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu jakichkolwiek zmian w standardach;
4. delegowanie zadań oraz odpowiedzialności związanych z realizacją standardów ochrony dzieci oraz monitoring ich realizacji;
5. prowadzenie ewidencji pracowników, która zapoznała się ze standardami ochrony dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w tych standardach;
6. monitorowanie czy występują trudności w stosowaniu standardów;
7. koordynowanie prac związanych z aktualizacją standardów.

Koordynator bezpieczeństwa w Internecie ma za zadanie zapewnić:

1. opracowanie zasad bezpiecznego korzystania z Internetu w czasie przebywania dzieci w szkole;
2. bezpieczne warunki korzystania z Internetu na urządzeniach znajdujących się na terenie szkoły.

Do osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka należy, odpowiednio do okoliczności sprawy:

1. przyjęcie zgłoszenia o wystąpieniu czynnika ryzyka zagrożenia dobra dziecka;
2. przyjęcie zgłoszenia o ujawnieniu symptomów krzywdzenia dziecka lub krzywdzeniu dziecka; ujawnionych lub zgłoszonych incydentach lub zdarzeniach zagrażających dobru dziecka, dokumentowanie ich, weryfikacja oraz informowanie kierownictwa/organizatora wypoczynku o wynikach poczynionych ustaleń;
3. przyjęcie zgłoszenia o podejrzeniu lub niewłaściwym udostępnieniu, rozpowszechnianiu lub wykorzystaniu wizerunku dziecka lub ujawnione na tym tle problemy;
4. zainicjowanie interwencji;
5. zawiadomienie zespołu interdyscyplinarnego o wystąpieniu okoliczności uzasadniających wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty”;
6. zawiadomienie sądu opiekuńczego;
7. złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka;
8. prowadzenie ewidencji zdarzeń oraz interwencji, zabezpieczanie dokumentacji.

Do osoby odpowiedzialnej za udzielanie wsparcia dziecku należy:

1. opracowanie planu wsparcia dziecka;
2. współpraca ze specjalistami udzielającymi wsparcia;
3. monitorowanie wsparcia udzielanego dziecku.

1. W każdym przypadku, niezależnie od podstawy zatrudnienia lub nawiązania współpracy, szkoła ustala dane kandydata do pracy, jego kwalifikacje oraz kompetencje do pracy z dzieckiem.
2. Przed zatrudnieniem danej osoby w lub nawiązaniem współpracy w innej formie i powierzeniem kandydatowi obowiązków polegających na pracy z dzieckiem szkoła ustala także czy występuje z jego strony ryzyko stworzenia zagrożenia dla dobra i bezpieczeństwa dziecka. Nadto ustala, czy kandydat podziela wartości szkoły dotyczące poszanowania dzieci oraz ich praw. 

W trakcie rekrutacji pracowników należy uzyskać:

1. dane osobowe kandydata, takie jak imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia, dane kontaktowe, potwierdzone sprawdzeniem dokumentu tożsamości;
2. informacje dotyczące: wykształcenia kandydata/kandydatki; kwalifikacji zawodowych kandydata/kandydatki, przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki. W celu uzyskania dodatkowych informacji o kandydatce/kandydacie szkoła może wystąpić do niego/do niej o przedstawienie referencji z poprzednich miejsc zatrudnienia (od poprzedniego pracodawcy) lub wskazanie kontaktu w celu pozyskania rzeczonych referencji. Nieprzedłożenie ww. dokumentu nie może jednak wywoływać negatywnych konsekwencji dla kandydata lub kandydatki.
3. Przed nawiązaniem współpracy z daną osobą, szkoła przestrzega obowiązku weryfikacji danych o karalności.

1. Wszelkie oświadczenia złożone przez osobę, z którą ma być nawiązany stosunek pracy lub która ma działać w ramach szkoły, zostają włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku dołączone do umowy cywilnoprawnej.
2. Brak zgody na podpisanie wymaganych oświadczeń wyłącza możliwość nawiązania stosunku pracy lub nawiązania każdej innej formy współpracy.

1.   Każdy pracownik szkoły zna i stosuje ustalone zasady bezpiecznych relacji pracownik–dziecko, dziecko–dziecko.
2.   Każdy pracownik szkoły ma prawo zaznajomić opiekuna dziecka z zasadami bezpiecznych relacji opisanymi w ust. 1.ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI PRACOWNIK – DZIECKO

1. Zasady bezpiecznych relacji pracowników z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, współpracowników, stażystów i wolontariuszy, członków szkoły, a także każdą dorosłą osobę mającą kontakt z dziećmi znajdującymi się pod opieką szkoły, jeśli kontakt ten jest związany z działalnością szkoły.
2. Naczelną zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez pracowników szkoły jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.
3. Pracownicy  traktują dziecko z szacunkiem oraz szanują jego prawa oraz potrzeby.
4. Niedopuszczalne jest stosowanie wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie.
5. Niedopuszczalne jest nawiązywanie z dzieckiem relacji o charakterze seksualnym czy romantycznym.
6. Pracownicy działają w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych szkoły oraz swoich kompetencji.
7. Każdy pracownik jest zobowiązany do utrzymywania profesjonalnej relacji z dzieckiem i każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Wszelkie działania względem dziecka powinny być prowadzone w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.

KOMUNIKACJA Z DZIEĆMI
Każdy pracownik w komunikacji z dzieckiem:

1. zachowuje cierpliwość i szacunek wobec dziecka;
2. uważnie słucha dzieci i udziela im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji;
3. zwraca się do dziecka po imieniu (nie nazwisku lub numerze w dzienniku);
4. podejmując decyzje dotyczące dziecka, informuje je o tym i stara się brać pod uwagę jego oczekiwania;
5. szanuje prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, informuje je o tym najszybciej jak to możliwe;
6. zapewnia dziecko że jeśli czuje się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, może o tym powiedzieć temu pracownikowi lub wskazanej osobie i może oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy;
7. nie zawstydza, nie upokarza, nie lekceważy i nie obraża dziecka;
8. nie krzyczy na dziecko;
9. nie ujawnia informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej;
10. nie zachowuje się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).

DZIAŁANIA Z DZIEĆMI
Każdy pracownik szkoły w działaniach z dziećmi:

1. jest zobowiązany do jawności każdorazowego kontaktu z dziećmi;
2. swoim zachowaniem daje przykład dzieciom i jest dla nich wzorem do naśladowania;
3. aktywizuje dzieci i traktuje je równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd;
4. dba o bezpieczeństwo i dobre samopoczucie dzieci.
5. zawsze ma wiedzę co robią dzieci, znajdujące się pod jego opieką i gdzie przebywają;
6. nie dopuszcza do oddalenie się dziecka z klasy, chyba że dotyczy to członka rodziny/osoby bliskiej i zostało to wcześniej uzgodnione z rodzicem dziecka lub wymagają tego względy bezpieczeństwa;
7. jest uważny na fizyczne i emocjonalne potrzeby dzieci oraz pomaga w ich zabezpieczeniu. Upewnia się, że dzieci wiedzą komu mogą zgłaszać swoje obawy lub niewłaściwe zachowania.
8. stawia na pierwszym miejscu dobrostan dzieci. Wspiera dzieci w nawiązywaniu relacji z innymi uczestnikami zajęć w sposób pozbawiony presji i pozostawiający wolność wyboru co do osób, z którymi dziecko chce lub nie chce nawiązywać kontaktu. Jest uważny na procesy grupowe występujące między dziećmi.
9. zgłasza wszelkie obawy dotyczące bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia dzieci do osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo dzieci.
10. uwzględnia bezpieczeństwo dzieci oraz zapewnia dostęp do szybkiej pomocy medycznej (dostęp do apteczki pierwszej pomocy, możliwość wezwania pogotowia);
11. nie angażuje dzieci w zabawy i inne aktywności uwłaczające lub obrażające je, ośmieszające, niewłaściwe, przekraczając granice intymności.
12. informuje właściciela szkoły o wszystkich ryzykownych sytuacjach, które obejmują zauroczenie dziecka pracownikiem lub pracownika dzieckiem. W przypadku bycia świadkiem takiej sytuacji, reaguje stanowczo i z wyczuciem.
13. unika faworyzowania dzieci i nie otacza ich osobistą opieką, której nie potrzebują;
14. nie nawiązuje z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani nie składa mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę;
15. nie utrwala wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli właściciel szkoły nie został o tym poinformowany, nie wyraził na to zgody i nie uzyskał zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci;
16. nie proponuje dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również nie używa ich w obecności dzieci;
17. nie przyjmuje pieniędzy ani prezentów od dziecka oraz rodziców/opiekunów prawnych dziecka. Nie wchodzi w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców/opiekunów dziecka, które mogłyby prowadzić do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych.

KONTAKT FIZYCZNY Z DZIEĆMI
1.   Każde przemocowe działania wobec dzieci są niedopuszczalne;
2.   Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka;
3.   Nie wolno dotykać dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny;
4.   Zawsze należy być przygotowanym na wyjaśnienie swoich działań;
5.   Nie należy angażować się w takie aktywności jak łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne;
6.   Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy;
7.   W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka, należy unikać innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem;
8.   W szczególnie uzasadnionych przypadkach, spełniających zasady bezpiecznego kontaktu, fizyczny kontakt może być stosowany wówczas gdy:

• jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie,
• uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć,
• uwzględnia kontekst sytuacyjny i kulturowy,
• poprzedza go profesjonalny osąd, obserwacja, wysłuchanie dziecka, udzielenie przez niego zgody na kontakt fizyczny (np. przytulenie).

BEZPIECZEŃSTWO W KONTAKTACH ONLINE

1. Każdy pracownik szkoły jest świadomy cyfrowych zagrożeń i ryzyka wynikającego z rejestrowania prywatnej aktywności w sieci przez aplikacje i algorytmy, ale także własnych działań w Internecie.
2. Pracownik szkoły nie może używać swoich prywatnych kont w mediach społecznościowych do publikowania informacji związanych z pracą z dziećmi. Wszelka tego rodzaju komunikacja jest prowadzona poprzez oficjalne media społecznościowe szkoły. Publikując komentarze na portalach społecznościowych każdy pracownik kieruje się rozwagą i ocenia czy nie zagraża to dobru dziecka i nie wyrządzi mu krzywdy.
3. Pracownikowi szkoły nie wolno nawiązywać kontaktów z dzieckiem znajdującym się pod opieką poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych dla celów innych niż służbowe.

KONTAKTY PRACOWNIKÓW Z DZIEĆMI POZA GODZINAMI PRACY
1.   Kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w ramach wykonywania obowiązków służbowych i dotyczyć celów edukacyjnych;
2.   Nie wolno zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się z nimi poza sytuacjami wynikającymi z obowiązków służbowych; O każdym tego typu spotkaniu należy powiadomić właściciela szkoły, a opiekunowie muszą wyrazić zgodę na taki kontakt.
3.   Zaleca się, aby kontakty z dziećmi nie odbywały się poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych);
4.   Zalecaną formą komunikacji z dziećmi i ich opiekunami są kanały służbowe (dziennik elektroniczny, e- mail, telefon służbowy);
5.   Zaleca się, aby nie nawiązywać kontaktów z dziećmi poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych.
6.   Dopuszczone są przypadki kiedy można kontaktować się z opiekunami dziecka kanałami prywatnymi:

• w sytuacjach związanych z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa dziecku, gdy nie ma możliwości skontaktowania się poprzez kanały służbowe,
• w przypadku konieczności kontaktu z rodzicami dzieci z niepełnosprawnością, gdy dotyczy to przekazania istotnych kwestii związanych z sytuacją dziecka,
• w sytuacji, gdy pojawiła się konieczność pilnego kontaktu z opiekunami lub dziećmi w ważnych sprawach związanych z pracą placówki,
• w sytuacjach związanych z realizacją celów edukacyjnych placówki.

7.   Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (jeśli dzieci i ich opiekunowie są osobami bliskimi wobec pracownika) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci i ich opiekunów.ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI DZIECKO – DZIECKO
1.   Dzieci mają prawo do przebywania w bezpiecznym środowisku. Pracownicy szkoły chronią dzieci i zapewniają im bezpieczeństwo w czasie zajęć.
2.   Dzieci mają obowiązek przestrzegania zasad i norm zachowania określonych w Statucie i regulaminach.
3.   Dzieci uznają prawo innych dzieci do odmienności i zachowania tożsamości. Nie naruszają praw innych dzieci – nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek odmienność. Dbają o poszanowanie godności osobistej każdej osoby.
4.   Dzieci w kontaktach z innymi osobami dbają o kulturę osobistą wyrażoną poprzez m.in. używanie zwrotów grzecznościowych, poprawny i wolny od wulgaryzmów język, życzliwość, uprzejmość, wyrażanie sądów i opinii w sposób, który nikogo nie obraża i nie krzywdzi.
5.   Dzieci okazują zrozumienie dla trudności i problemów koleżanek/kolegów. Nie wyśmiewają, nie krytykują, nie szydzą ze słabości innych. W kontaktach ze sobą dzieci nie zachowują się wobec siebie w sposób prowokacyjny.
6.   Bez względu na powód, agresja i przemoc wśród dzieci nigdy nie może być przez nich akceptowana lub usprawiedliwiana. W szkole niedozwolone jest stosowanie przez uczniów agresji i przemocy fizycznej, słownej, psychicznej oraz cyberprzemocy w różnych formach.
7.   Dzieci starają się rozwiązywać konflikty w sposób konstruktywny i empatyczny, zachowując wzajemny szacunek. W sytuacjach, gdy nie potrafią samodzielnie znaleźć rozwiązania, proszą o pomoc osoby dorosłe.
8.   Dzieci mają obowiązek reagowania na wszelkie przejawy krzywdzenia koleżanek/kolegów. Dziecko, które jest świadkiem stosowania przez inne dziecko agresji lub przemocy zna właściwe sposoby reagowania, takie jak poinformowanie dorosłych o zdarzeniu, chronienie osoby doświadczającej przemocy, słowne przeciwstawienie się osobie/osobom stosującym przemoc.
9.   Jeśli dziecko doświadcza agresji lub przemocy, może uzyskać w szkole pomoc, zgodnie z obowiązującymi w niej procedurami.SZKOLENIA

1. Każdy pracownik posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. Każdy pracownik uczestniczy w organizowanych lub rekomendowanych przez szkołę szkoleniach dotyczących ochrony dzieci.
3. Po aktualizacji standardów pracownicy są informowani o wprowadzanych zmianach, a w razie potrzeby szkolenie jest powtarzane.

  

1. Procedury interwencji mają na celu wspieranie kadry w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.
2. Celem interwencji jest zatrzymanie krzywdzenia dziecka, udzielenie mu ochrony w celu zapewnienia mu bezpieczeństwa
3. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania.
4. Zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:
   • przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem),
   • inna forma krzywdzenia, niebędąca przestępstwem, taka jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie,
   • zaniedbanie potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).
5. Wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
   • osoby dorosłe (pracownicy, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych),
   • inne dziecko

1. Osobą odpowiedzialną za prowadzenie interwencji jest właściciel szkoły, który, może powierzyć wykonywanie do tego zadania innej osobie.
2. W przypadku powzięcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji osobie odpowiedzialnej za prowadzenie interwencji. Notatka ma formę pisma lub maila.

 Procedury postępowania w przypadku krzywdzenia dziecka przez pracownika placówki

1. W przypadku krzywdzenia dziecka przez pracownika placówki:

a) osoba, która jest świadkiem krzywdzenia ucznia zapewnia dziecku bezpieczeństwo (w razie potrzeby odseparowuje go od osoby krzywdzącej, zaprowadza do sekretariatu placówki) i powiadamia właściciela o zaistniałej sytuacji;
b) właściciel wzywa pracownika placówki, którego podejrzewa się o krzywdzenie i informuje go o podejrzeniu;
c) w celu wyjaśnienia prawdziwości faktów właściciel przeprowadza rozmowy:
– ze Słuchaczem w obecności opiekuna dziecka,
– ze zgłaszającym fakt krzywdzenia Słuchacza,
d) z rozmów sporządza się notatkę służbową.
2.   W oparciu o zebrane informacje właściciel w formie pisemnej opracowuje Plan pomocy dziecku, który zawiera wskazania dotyczące:
a) działań, jakie szkoła podejmuje na rzecz dziecka w celu zapewnienia mu poczucia bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji,
b) zdyscyplinowania krzywdzącego,
c) wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,
d) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
3.   Plan pomocy dziecku jest przedstawiany jego opiekunom.Procedury postępowania w przypadku krzywdzenia dziecka przez osobę trzecią
1.   W przypadku krzywdzenia dziecka przez osobę trzecią:
a) osoba, która jest świadkiem krzywdzenia dziecka zapewnia uczniowi bezpieczeństwo (w razie potrzeby odseparowuje go od osoby krzywdzącej, zaprowadza do sekretariatu placówki) i powiadamia właściciela szkoły o zaistniałej sytuacji;
b) w celu wyjaśnienia prawdziwości właściciel szkoły przeprowadza rozmowy
– z dzieckiem w obecności opiekuna dziecka,
– ze zgłaszającym fakt krzywdzenia dziecka,
c) z rozmów sporządza się notatkę służbową.
2.   W oparciu o zebrane informacje właściciel szkoły w formie pisemnej opracowuje Plan pomocy dziecku, który zawiera wskazania dotyczące:
a) działań, jakie szkoła podejmuje na rzecz dziecka, w celu zapewnienia mu poczucia bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji,
b) wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,
c) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
3.   Plan pomocy dziecku jest przedstawiany jego opiekunom.Procedury postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez opiekuna
1.   W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez opiekuna:
a) osoba, która poweźmie taką informację niezwłocznie powiadamia właściciela szkoły
b) właściciel szkoły wzywa opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa oraz informuje ich o podejrzeniu (w miarę możliwości należy w pierwszej kolejności wezwać opiekuna niekrzywdzącego);
c) właściciel szkoły decyduje o konieczności skierowania sprawy do odpowiedniej instytucji.
2.   Właściciel sporządza Plan pomocy dziecku, który zawiera wskazania dotyczące:
a) działań, jakie szkoła podejmuje w celu zapewnienia bezpieczeństwa dziecku, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji,
b) wsparcia, jakie szkoła zaoferuje dziecku,
c) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
3.   Właściciel szkoły informuje opiekunów o obowiązku placówki dotyczącym zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej bądź przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego – procedura „Niebieskiej Karty” – w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej z nim interwencji).
4.   Po poinformowaniu opiekunów – zgodnie z punktem poprzedzającym – Właściciel szkoły składa zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej lub przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.
5.   Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym.Procedury postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia Słuchacza przez innego Słuchacza
1.   W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko:
a) pracownik szkoły, który poweźmie informację przeprowadza rozmowę z dzieckiem i kieruje sprawę do właściciela szkoły,
b) właściciel szkoły przeprowadza rozmowę z dzieckiem doświadczającym krzywdzenia oraz jego opiekunami,
c) w razie potrzeby w celu zweryfikowania faktów właściciel szkoły przeprowadza rozmowy z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu,
d) właściciel szkoły przeprowadza rozmowę z dzieckiem krzywdzącym oraz jego opiekunami.
2.   Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego właściciel szkoły opracowuje plan działania w celu zmiany niepożądanych zachowań, omawia konsekwencje, a także ustala formy wsparcia dla dziecka.
3.   Z opiekunami dziecka doświadczającego krzywdzenia właściciel szkoły opracowuje plan zapewnienia mu bezpieczeństwa oraz ustala formy wsparcia dla dziecka.
  
1.   Szkoła, zapewniając dzieciom urządzenia multimedialne z dostępem do Internetu, jest zobowiązana podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści szkodliwych, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju.
2.   W przypadku, o którym mowa powyżej, dostęp realizowany jest pod nadzorem pracownika szkoły, który czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu. Pracownik ten ma obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu.
3.   Dla zwiększenia bezpieczeństwa komputery, z których korzystają pracownicy szkoły zabezpieczone są hasłami.
4.   W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści na udostępnionych przez szkołę urządzeniach, z których korzystały dzieci podczas zajęć, pracownik szkoły stara się ustalić, kto korzystał z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści.
5.   Informację o dziecku, które korzystało z urządzenia w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści pracownik szkoły przekazuje właścicielowi szkoły.
6.   Właściciel szkoły przeprowadza z dzieckiem, o którym mowa w punktach poprzedzających rozmowę na temat bezpieczeństwa w Internecie w obecności jego opiekunów.
7.   Jeżeli w wyniku przeprowadzonej rozmowy właściciel szkoły uzyska informację, że dziecko jest krzywdzone, podejmuje działania opisane w niniejszych Standardach
  

1. Osobą odpowiedzialną za standardy ochrony dzieci jest właściciel szkoły. 
2. Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci monitoruje standardy, reaguje na sygnały ich naruszenia, prowadzi rejestr zgłoszeń oraz opracowuje propozycje zmian w standardach.
3. Właściciel szkoły, jako osoba odpowiedzialna za nadzorowanie realizacji standardów, co najmniej raz na dwa lata dokonuje oceny standardów w celu zapewnienia ich dostosowania ich do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami.
4. Pracownicy szkoły mogą proponować zmiany w standardach.

  
1.   Ważne numery kontaktowe:

• 112 - Nr alarmowy
• 116 111 – Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży
• 800 120 002 – Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”
• 800 100 100 – Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci
• 800 12 12 12 - Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka

2.   Czat Rzecznika Praw Dziecka

• całodobowy, bezpłatny czat Rzecznika Praw Dziecka, przeznaczony dla małoletnich https://czat.brpd.gov.pl/

3. Ośrodki wsparcia:

Ośrodki pomocy społecznej,

• fundacje i stowarzyszenia działające na rzecz małoletnich,
•  Poradnie psychologiczno – pedagogiczne,
• Poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży,
•  Punkt kontaktowy do zgłaszania nielegalnych treści w Internecie: Dyzurnet.pl

  
1.   Standardy Ochrony Małoletnich wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 2024 roku i podlegają opublikowaniu na stronie internetowej szkoły oraz w widocznym miejscu w lokalu szkoły we Wrześni, ul. Piastów 16 w wersji zupełnej oraz skróconej, przeznaczonej dla małoletnich.
2.   Każdy pracownik ma obowiązek zapoznać się ze Standardami ochrony małoletnich obowiązującymi w szkole. Zapoznanie się z ww. dokumentem potwierdza się podpisem. Dokument przechowywany jest w aktach osobowych pracownika.
3.   Opiekunowie małoletnich zapoznawani są z niniejszymi Standardami przy zapisie dziecka, a dostęp do niniejszych Standardów jest zapewniony w sposób nieprzerwany poprzez stronę internetową pod adresem www.edukario.pl
 
Załącznik 1 Karta interwencji
Załącznik nr 2 Wzór zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa
Załącznik nr 3 Wzór wniosku o wgląd w sytuację dziecka/rodziny
Załącznik nr 4 Oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami ochrony dzieci i zobowiązaniu do ich  przestrzegania